Nic Oosterveer is in 1962 geboren in een rooms-katholiek gezin. Zijn vader was ondernemer en zijn moeder bestierde het huishouden. Het leven bestond uit werken, werken en nog eens werken. Nic werd óók beloond als hij hard werkte. Dan kreeg hij een (zeldzaam) compliment. Ook als hij hard studeerde.
‘’Ik heb héél hard gewerkt en ook veel gestudeerd en ik heb getracht een goede zoon te zijn’’, aldus Nic. ‘’Wat ik niet geleerd heb is luisteren naar mijn innerlijke stem. Naar mijn gevoel. Ik heb een goede tijd gehad en er ronduit het beste van gemaakt. Dat was zeker niet slecht, maar ik ben de aansluiting op mijn eigen ‘ziel’ (kompas, bron) ergens verloren. Dat maakte me o.a. onzeker. Daarin ben ik een stuk van mijn LEVEN verloren. Was er iets DOOD gegaan.’’
Nic is vervolgens veel gaan doen. ‘’Dat was mij voorgeleefd’’, legt hij uit. ‘’Ik werd zelf ondernemer en kreeg (gelukkig) ook een groot gezin. Om toch uiteindelijk te gaan luisteren naar mijn innerlijk kompas, was het in mijn geval noodzakelijk om mijn bedrijf te verkopen. En ook om mijn gezin los te laten. Naast de fijne band met mijn vrouw en met mijn zonen toch alleen verder gaan. Ondanks hun support voelde het als dood gaan.’’
Het gat was diep en donker. Toch kwam Nic stap voor stap bij zichzelf terug en kon hij de aansluiting met zijn eigen ziel meer ervaren. Dat maakte – ondanks de vele verliezen – dat hij zich completer voelde. Nic: ‘’Ik begon stap voor stap weer te leven. Nu ik deze fase doorgekomen ben, voel ik het als een opstanding. Als een opstaan in mijzelf.’’
Niet lang daarna werd Nic’s vader terminaal. ‘’Ik heb zijn ogen nog nooit zó zien glinsteren als wanneer ik bij hem binnenliep’’, vertelt Nic. ‘’Ik deed niets. Ik was er alleen. We spraken...
Op den duur wilde hij ook dat ik hem ging verzorgen en wassen. Dit wilde ik aanvankelijk niet doen, omdat het naar mijn idee niet paste binnen de manier waarop wij met elkaar omgingen. We spraken af om het van beide kanten toch eens te doen en te zien hoe het was. Wat was dat fijn! Ik was niet eerder zó dichtbij en ik deed niets. Het was ‘niet werken’ en niet doen! Het was aanwezig zijn met hart en ziel.’’
‘’Op de valreep ben ik gekend door mijn vader’’, aldus Nic. ‘’Ben ik gezien in mijn kwaliteit, zonder enige inspanning. Alleen maar aanwezig Zijn. Ook zijn laatste wasbeurt mocht ik doen, waarna wij beiden in vrede verder kunnen. Het is schoon.’’
Het is Nic zijn passie om jou weer in contact te brengen met het LEVEN! Om het leven te leven. Daar heb je het leven voor gekregen. Om te zijn wie je bent. Moeiteloos. Juist dan ben je van enorme waarde. Dat is zijn geloof!
‘’Het is NOOIT TÉ LAAT om daarin een stap te maken’’, verzekert Nic. ‘’En als de horizon van het aardse leven in beeld komt ben ik er ook graag voor anderen. Gewoon om even samen te zijn. Een hand te reiken, te luisteren en waar nodig te schonen.’’
Abeelenpark 20
2211ZH Noordwijkerhout
